ผมคิดอย่างนี้

ผมไม่กลัวว่าจะทำงานมากกว่าคนอื่น ไม่กลัวว่าจะทำงานเกินหน้าที่  เกินเวลา ไม่อาย ไม่ท้อ ถ้าใครจะว่าทำงานแบบนี้ไม่มีวันก้าวหน้า ไม่มีใครรู้  ไม่มีใครเห็น ตรงเกินไป ซื่อเกินเหตุ ฯลฯ เพราะผมถือว่าผมเป็นข้าของพระเจ้าแผ่นดิน เป็นข้าราชการ แต่ไม่ได้เป็นข้าของคนอื่น และผมรักงานที่ผมทำ 

คนที่ทำงานไม่เต็มที่ ไม่เต็มเวลา คนทำงานเอาหน้า ไม่คุ้มค่าเงินเดือนต่างหากที่ควรละอาย

แต่....  ถ้ามีใครพูด จากความจริงว่า  เป็นครูได้ยังไงสอนเด็กไม่รู้เรื่อง  สอนไม่เป็น นักเรียนที่สอนมาไม่มีคุณภาพ  บริหารงานโรงเรียนมาหลายปีไม่มีอะไรดีขึ้น  ... อย่างนี้ผมอายครับ

*************************************************************************

นักเรียนที่ใครๆว่าโง่ เซ่อ ทั้งหลายนั้นแหละที่ทำให้ครูมีคุณค่า ควรแก่การยกย่องและกราบไหว้

เด็กๆเหล่านี้แหละที่ต่อไปจะเป็นตำรวจ เป็นทหาร เป็นหมอ เป็นนักร้อง เป็นนักกีฬา เป็นสารพัดอาชีพ  รวมทั้งอาจได้เป็นหัวหน้า เป็นผู้นำ คนปกครองบ้านเมือง ดังนี้แล้ว ครูควรตระหนักถึงความสำคัญของตนเอง ครูควรสร้างให้เขาเป็นคนดี ควรให้เขาได้เรียนรู้อย่างหลากหลาย ครบถ้วนทุกด้าน เพราะเราก็ไม่รู้ได้ว่าอนาคตเขาจะเป็นอะไร  เขาจึงควรได้รับพื้นฐานที่ดีงามไปกับตัว เพื่อให้เจริญงอกงามต่อไปในอนาคต

*************************************************************************

ยิ่งกองทัพเรามีกำลังพลน้อยเพียงไร   ชัยชนะที่ได้มาก็จะยิ่งใหญ่เพียงนั้น  (ภ. ก้านกล้วย)

สิ่งที่ยิ่งใหญ่ ล้วนมาจากสิ่งที่เล็กๆ ทั้งนั้น  (Baby songs)

ในฐานะนักรบ  ไม่สำคัญหรอกว่าเราจะมีชีวิตอยู่ได้นานเพียงใด  สิ่งสำคัญก็คือความตายของเราได้สร้างอะไรไว้ให้เป็นประโยชน์แก่คนรุ่นหลังบ้าง   (ภ. ก้านกล้วย)

************************************************************************